Vevey |

Zoals geschreven: na de tweede schoolvoorstelling in Bern gaan we per touringcar naar Vevey. Eerst breken de technici de voorstelling af, en chauffeur Berend laadt alles in de trailer. De technici reizen mee met de bus en Berend rijdt met de trailer naar Vevey. Onderweg haalt de bus hem in, maar het helpt niet als onze chauffeur claxoneert, want Berend geniet van de Zwitserse Alpen die voor ons liggen en ziet niet eens dat we hem passeren. 
Ook wij raken in extase als we de besneeuwde bergtoppen voor ons zien, en ondertussen begint danser Jurrien hardop te dromen van een Alpenwei en liedjes uit The Sound of Music. Toch vallen de meesten even in slaap: vroeg op en twee voorstellingen achter elkaar eist zijn tol.

Na een uur doemt het Meer van Geneve voor ons op: o ja, Vevey, we herinneren ons het weer. Was dat niet dat hotel met dat slechte ontbijt? 

De technici en kleedster zijn dinsdag om 06.00 uur uit de veren en hen wacht een spannende uitdaging: de voorstelling begint die dag om 14.00 uur, dat wordt aanpoten. Maar gelukkig zijn ze bedreven in het aansturen van de plaatselijke ploeg: met vereende krachten kunnen de dansers en repetitor om 12.00 uur het toneel op voor de laatste correcties en de warming-up.

Als de voorstelling begint blijft het op de achterste rijen lang onrustig: daar zitten tieners die zich duidelijk slecht kunnen concentreren. Maar als de muziek van Master of Puppets begint, dan zijn hun ogen (en vooral oren) onafgebroken gericht op de voorstelling. Een van hen kan zich niet inhouden: een jongen staat op om spontaan een vreugdedansje te doen. Hij is het die bij de meet-and-greet als eerste de microfoon vraagt. Hij wil niets aan de dansers vragen, hij wilt alleen maar luid en duidelijk zeggen: Guys, this was really super super cool. I enjoyed it a lot. We zijn de jongen dankbaar: de Introdansmissie is wederom geslaagd, we hebben weer iemand enthousiast gemaakt met onze voorstelling.

Master of Puppets - Jerome Meyer/Isabelle Chauffaud

Ook de andere vragen uit het jonge publiek zijn interessant en motiverend. En er is nog iemand die onze harten steelt. Een meisje van zeven jaar oud stelt een vraag aan danser Matthieu: “Vind je het leuk om te dansen?” Als hij duidelijk maakt hoeveel plezier hij er in heeft, geeft ze vervolgens een hartverwarmende reactie: “Vous êtes très très jolie, monsieur!

De rest van de dag en ook de dag erna zijn we vrij. Er worden plannen gemaakt voor kaasfondue, de bergen in, waterfietsen, wifi bij een koffiebar of wat uitrusten. Ieder gaat zijn eigen weg en komt elkaar vervolgens in het kleine Vevey weer tegen. Donderdag vervolgt onze transfer naar Luzern.