vrijdag 30 november 2012

Vandaag gaan we....?


Deze morgen word ik wakker met een groot verzet tegen al die verrassingen in het programma. Maar dat blijkt later de laatste stuiptrekking van mijn Nederlandse controledwang te zijn. Ik geef het nu op om me er nog druk over te maken. Ik ben Braziliaan en ik zie wel wat er gebeurt. Na wat geklaag over de onduidelijke schema's hier tegen collega Annemieke bij Introdans, stort ik me er weer in. Dit maal zijn we te gast bij Grupo Corpo, een van de belangrijkste en beroemdste dansgezelschappen van Brazilie, exportproduct en befaamd om zijn energieke dansstijl. De favela is vandaag even ver weg: het gebouw is modern en efficient en ligt in een sjieke wijk, die zelfs zo groen is, dat ik besluit om eerder uit de taxi te stappen om er naar toe te lopen: het is groen en je hoort er vogels zingen. Wat ook wel weer eens lekker is in deze verkeershel Belo Horizonte.
Grupo Corpo is zelf op tournee naar Europa, maar er wordt gewerkt met een nieuwe lichting aankomende dansers. We kijken naar de training ( alleen een barre) en daarna hoe de jonge dansers het Corpo-repertoire in hun lijf proberen te krijgen in een repetitie. Daarna ontmoeten we Waldir weer, we zagen hem gisteren al in de wijk, waar hij met de kinderen een choreografie liet zien. Het blijkt dat we een workshop krijgen van hem in de studio hier. Zoals dat gaat in Brazilie: er schuift van alles bij ons aan: nu zitten er plots twee dansers bij, waarvan er een geweldig blijkt te kunnen vertalen. Dat is nodig, want Waldir -die erg energiek en enthousiast is- heeft een hoop te vertellen en kan alleen portugees. Hij heeft een methodiek ontwikkeld voor zijn danslessen, waarbij, zoals hij zegt, het hoofd, het hart en het lichaam omstebeurt aan bod komen. Hij heeft drie meisjes uit Nossa Casa meegenomen om het demonstreren, maar we worden er zelf ook in meegenomen. De details zijn voor een leek misschien oninteressant, maar voor dansdocenten als wij zijn dit leerzame momenten. De les eindigt met een danscombinatie in een hiphopstijl, waarvan we mogen stellen dat Lobke de echte aanhouder van ons is, want ze danst hem als enige tot aan het einde uit. Waldir's energie is aanstekelijk en hij sleept ons van het een in het ander. Intussen zien we wel scheel van de honger, maar als we om 4 uur weer buiten staan hebben we geen zin meer in lunch, en is iedereen toe aan een douche. Waldir heeft onze hoofden , harten en lichamen in beweging gezet.

Adriaan Luteijn 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten