Geen 'Zugabe' in Zug... |

Na een vrije middag, avond en vervolgens ochtend maakt iedereen zich klaar voor de laatste voorstelling in Zwitserland. Intussen bereikte de temperatuur zomerse waarden; als een aantal van ons zich aan de waterkant van de Zugersee installeren, blijken sommige bleke huidjes er nog niet tegen bestand te zijn. Maar een beetje make-up doet wonderen: tijdens de voorstelling is niets meer te zien van enkele rode schouders of neuzen.

De laatste voorstelling vindt plaats in Theater Casino: een prachtig en goed geoutilleerd theater, waarvan de grote ramen in de foyer uitkijken op een adembenemende combinatie van water en bergen. Omdat het toneel in Zug ruim bemeten is, hebben de technici de voorstelling zo optimaal mogelijk kunnen voorbereiden. Dat is prettig voor de dansers: alle balletten komen hierdoor perfect tot zijn recht. Geen improvisaties met het aanpassen van de op- en afgangen, of met het changeren van decorstukken. En het effect daarvan is een prachtige en sterke voorstelling, die door het toegestroomde publiek wordt beloond met een scanderend applaus. Hier roept men niet om ‘Zugabe. Zugabe.’ zoals de schoolkinderen in Bern of Luzern, maar het applaus gaat over in een minutenlang durend en uiterst synchroon ritme, iets wat we in Nederland niet kennen. Bij het slotapplaus worden de dansers er duidelijk door verrast, want ze moeten buigen, buigen en nog eens buigen.

Na afloop is er een nagesprek met het publiek. Isabella Spirig, artistiek directeur van het Migros cultuurprocent Tanzfestival Steps nodigt de dansers uit om naar voren te komen. Voor een laatste keer stellen de dansers zich voor: 'Hallo, ich bin Jamy, ich bin 23 Jahre alt und ich komme aus Holland; Hallo ich bin... ' (unt so weiter, unt so weiter) De vragen van het hoofdzakelijk volwassen publiek zijn diepgaander. We vertellen ze meer over de werkwijze van de diverse choreografen, over hoe een casting tot stand komt, over de samenstelling van het programma en over Introdans Interactie, dat ons vooruit reisde om ook in Zwitserland samen te werken met docenten en scholen om het jonge publiek voor te bereiden. En natuurlijk vertellen we ook trots over het andere dansersensemble dat intussen naar New York is gereisd om daar op te treden. Isabella dankt ons allen voor onze belangrijke bijdrage aan het festival: tien succesvolle en enthousiast ontvangen voorstellingen. Ze vertelt nogmaals hoe bijzonder het is dat Introdans voor de vijfde maal op rij te gast in Zwitserland is.

Ook wij zijn haar en het festival dankbaar. Een aantal festivalmedewerkers is vanuit Zurich naar Zug gereisd om onze tournee gezamenlijk af te sluiten: in de foyer is een buffet voorbereid en iedereen van onze crew schuift aan, ook de technici die ervoor hebben gezorgd dat chauffeur Berend snel met de trailer richting Nederland kan vertrekken. We proosten samen, en daarna nog eens en vergeten even dat de volgende ochtend, op Koninginnedag, de bus om 07.45 uur bij het hotel klaarstaat.

Danke an Steps, hoffentlich bis bald!