Mission completed!

Terwijl de technische ploeg de voorstelling zal voorbereiden heeft de rest een vrije dag. Sommigen slapen uit, maar een aantal van ons zijn voor dag en dauw op, nieuwsgierig naar het ontbijt en naar Wuhan. Over het ontbijt kunnen we kort zijn: het is een grote belediging voor de Europeaan. De theepot ziet zwart van de thee, de koffie is transparant, uit het fruitsap zijn alle vitaminen verdwenen, de broodrooster doet het niet en verder is er wat rijst en noedels. Maar snel ontvouwt Wuhan zich als een veelzijdige stad met een prettig winkelcentrum, een prachtige tempel, een uitgestrekt en vooral schoon park (voor het eerst frisse lucht!), een indrukwekkende pagode…

De technici laten weten dat het theater immens is en goed geoutilleerd. Het ligt aan het water en de architectuur doet enigszins aan het Sydney Opera House denken: inspiratie voor Rijnboog? Na een fijne en ontspannende dag komen een aantal van ons samen in café Brussels: keuze uit honderden bieren en de beste salade, hamburger of steak met huisgemaakte Vlaamse frieten of aardappelpuree! We worden er enthousiast ontvangen door de Vlaamse waard en zijn Europese klanten. We voelen ons thuis in Wuhan!

De volgende dag verloopt de repetitie voorspoedig: de technische installatie is in goede conditie (Made in Germany) en de doorloop ziet er goed uit. En toch is het Chinese personeel weer typisch Chinees: geen backstage pas, dan kom je er niet in; kijkje nemen in de zaal, die is net schoongemaakt, dus plaatsnemen niet toegestaan. Maar onverstoord concentreren we ons op de laatste voorstelling van deze tournee.

Voorafgaand aan de voorstelling ontmoeten artistiek directeur en marketingmanager de plaatselijke autoriteiten en burgemeester Pauline Krikke: het weerzien is hartverwarmend. En als de zaal is gevuld verwelkomt de burgemeester van Wuhan haar en het publiek; als ook onze burgemeester het podium betreedt en haar enthousiasme en trots onderstreept kijken de Chinezen hun ogen uit naar deze blonde en lange Europese verschijning. Vervolgens zijn de Introdansers op de top van hun kunnen: de voorstelling is beeldschoon. Alsof ze alle twaalf denken: ‘het is onze laatste voorstelling, dus we laten extra zien wat we waard zijn’. Na afloop is het tijd voor de laatste groepsfoto en worden de laatste praktische details uitgewisseld over het reisschema. Roel Voorintholt roept de hele Introdansploeg bij elkaar, bedankt ze uitgebreid en nodigt ze uit voor een slotdiner in Guangzhou: onze laatste stop voordat we China verlaten. We geven hem en onszelf een enthousiast applaus. Voldaan rollen we de bus in, op weg naar het hotel, een plaatselijke club of toch nog even naar café Brussels (de waard had verzekerd speciaal voor ons zijn keuken open te houden).

Het einde is in zicht van 16 dagen dansavontuur door China. Zowel het werk van Jiri Kylian als van Sidi Larbi Cherkaoui is de Chinezen goed bevallen: een welkome introductie in Westers modern ballet. Alle ups and downs zorgden voor een goede teamspirit: we weten allemaal dat we deze tournee niet snel zullen vergeten.