Rennend naar Wuhan

We verlaten Hefei met gemengde gevoelens. In deze stad zag het publiek er het meest traditioneel uit: harde werkers met scherpe gelaatstrekken, in traditioneel ogende kostuums. Dat ook zij enthousiast op de voorstelling reageren doet er bij ons vertrek even niet toe, want het gaat bijna mis. De kleine bagagewagen voor onze koffers is vervangen door een nog kleiner busje. Men heeft namelijk bedacht dat dit sneller door de kleine straten kan laveren, waardoor we binnen ons krappe tijdschema toch op tijd onze trein halen. Maar zelf zitten we in de standaard touringcar, en die moet ook door die kleine straten. In korte tijd is de bagagewagen uit ons blikveld verdwenen en zitten we zelf muurvast in het drukke ochtendverkeer. Een aantal eenrichtingsstraten zijn zo smal dat er een paar jongens van straat worden geplukt om de spiegels van de geparkeerde auto’s in te klappen. Ook loopt er iemand met een bezem mee om de laaghangende takken omhoog te duwen. Tina Xu, onze plaatselijke begeleidster, laat weten dat we straks heel hard moeten rennen om de trein te halen. En de Chinese pleinen en stations zijn groot, heel groot. Ongeveer 10 minuten aan een stuk rennen we in een lange lijn tussen de verbaasd kijkende Chinezen naar het perron. Daar staat de hogesnelheidstrein naar Wuhan dampend en rokend klaar. En natuurlijk zijn we geplaceerd in het laatste treinstel: aan het perron lijkt geen eind te komen! Zodra we aan boord zijn gaat het richting Wuhan: we kijken er naar uit.

Het landschap glijdt voorbij en wordt steeds fraaier. We rijden door de provincie waar snelwegen langzaam oprukken, maar waar kleine steden er wat karakteristieker uit zien. We vragen ons af hoe lang het zal duren voor ook hier de Chinese bouwwoede zichtbaar zal zijn. Maar we genieten van de zon die de groene heuvels laat schitteren. Als we na een reis van drie uur in Wuhan arriveren zijn we benieuwd naar de overeenkomsten met zusterstad Arnhem. We maken er een spelletje van om herkenbare plekken te vinden en roepen enthousiast: ‘Kijk daar is Sonsbeek, de Rijn, de Bakkerstraat, het Gele Rijdersplein, de Eusebiuskerk. Natuurlijk zijn er ook flats en kantoorgebouwen zoals het stationsgebied, Presikhaaf of Malburgen. We zijn blij om in Wuhan te zijn en checken in bij Hotel Haarhuis.