Van Oost naar Oost.

Soms krijgen we naar aanleiding van onze tournees wel eens de reactie: 'Heerlijk hoor zo'n snoepreisje!' Wat het hotel in KL betreft klopt dat: een vijfsterren hotel, direct naast de Petronas Towers, met een zwembad in exotische omgeving, een ontbijtbuffet van een paar kilometer (en lekker!), kamers waarin we kunnen dansen, een lobby die iedereen mee naar huis wilt nemen en een interieur dat 'very sophisticated' is. Tijdens haar handelsmissie in april jl. verbleef toenmalig Prinses Maxima ook in dit hotel. Eens te meer wordt duidelijk hoe belangrijk het is om onze netwerken te koesteren en uit te breiden. Want dankzij de tussenkomst van de Nederlandse Ambassade is het tarief voor de hotelkamers gehalveerd. En hoe zit het dan verder met dat 'snoepreisje'? Het is en het blijft werk. Dat is de aanleiding om te reizen en daar horen strakke schema's bij, met precies genoeg vrije uren volgens de CAO. Dat iedereen die vrije uren naar believen vrij kan invullen is vanzelfsprekend. En natuurlijk geniet de hele crew daarvan. 

De indrukwekkende concertzaal in de Petronas Towers.

Wat is dan het hoogtepunt van deze tournee? Dat is zondemeer de voorstelling in de concertzaal van de Petronas Towers. Daar kan geen zonsopgang bij de Borobudur of jeeptocht door de bergen tegenop. De Nederlandse ambassadeur in Maleisië had onze voorstelling 'geboekt' als invulling van de viering van de kroning van Koning Willem-Alexander. Voorafgaand waren er toespraken van de Maleisische plaatsvervangend minister van buitenlandse zaken en de heer Paul Bekkers, de Nederlandse ambassadeur. Vervolgens werden het Nederlandse en Maleisische volkslied gezongen. En daarna was het de beurt aan Introdans. De grootte van de zaal, duizend man publiek, de perfecte en onzichtbare theatertechniek, de aanleiding, de uitvoering, alles komt bij elkaar in een prachtige voorstelling. De programmering en volgorde van de verschillende balletten is treffend: ieder stuk komt goed tot zijn recht en het lijkt of de dansers de voorstelling met hun hele ziel 'verdedigen'. Het slotapplaus is overweldigend en - naar we later vernemen - voor Maleisische begrippen opvallend enthousiast. Er wordt ons ook verteld dat deze programmering niet zonder slag of stoot door de censuur was gekomen (te veel blote bovenarmen en benen), maar door de bijzondere mix van gasten was deze niet van toepassing.

Hulde aan onze 'mannen' van de techniek.

Na afloop voegt de hele crew zich tussen de gasten en we worden door veel mensen aangesproken. Vooral de aanwezige Nederlanders zeggen trots te zijn op de voorstelling ('Dat hebben we toch maar, in Nederland, zo'n goed dansgezelschap.') en de Maleisiërs geven aan verbaasd te zijn dat ze dit zelf zo mooi vinden ('Dit balletrepertoire zijn wij niet gewend, maar het is heel comfortabel en prachtig om naar te kijken.'). De dansers zijn op de receptie 'hot',  heel 'hot'. Velen willen met hen op de foto en dat duurt best lang, want er wordt ook uitgebreid gecomplimenteerd.

Vervolgens duurt de nacht voor velen van ons lang, want de beroemde dj Kaskade (u kent hem toch?) treedt op in de plaatselijke club Zouk. We vieren het succes van deze tournee en dansen tot het bijna licht wordt. Geen zonsopgang boven de Borobudur, maar zonsopgang boven Zouk.

De laatste dag heeft de hele crew een 'late check-out' en worden de laatste souvenirs ingeslagen of er wordt uitgeslapen, of toch nog even Chinatown in. Nog 10.250 kilometer, beste lezer, en we zijn weer in onze thuishaven Arnhem. Kom binnenkort naar ons kijken in het theater, misschien zijn we veranderd?