Van Solo via JK naar KL.

De dag na de voorstelling in Solo is een reisdag, een lange. 's Ochtends bij de uitcheckbalie van het hotel horen we ineens: 'Hellooooooo how are youououououououo!!!!!??????' En ja hoor, daar staan ze weer, de dansstudenten van ISI. Met zijn vijven (de anderen durfden niet) hebben ze hun verlegenheid overwonnen en staan ze enthousiast klaar om iedereen gedag te zeggen. Voor hun meeste favoriete danser hebben ze een cadeau gekocht. Het is 08.30 uur, dat betekent dus dat ze vanochtend voor dag en dauw zijn opgestaan om te shoppen. Hoe geweldig en lief, maar als ze vervolgens ook nog eens met iedereen op de foto willen, dan moet de tourmanager zachtaardig ingrijpen: we moeten immers op tijd op het vliegveld zijn. Als we de bus instappen, dan geven ze ieder van ons nog een sleutelhanger cadeau. Met de ervaringen van de workshop, de meet-and-greet, de reacties na de voorstelling en deze uitzwaaiactie concluderen we dat het in Solo geweldig is geweest.

De avond ervoor hebben we Suni in het zonnetje gezet. Namens het Erasmushuis begeleidt ze ons in Jakarta en Solo. We hebben een mooie foto in passe-partout voor haar. Als Roel deze in de bus uitreikt, gaan alle handen in de lucht en barst er een spontaan lied op: 'Suni bedankt, Suni bedankt, Suni Suni Suni bedankt. (10x)' 

'Suni bedankt, Suni bedankt, Suni Suni Suni bedankt.'

Vervolgens vliegen we van Solo naar Jakarta, halen onze bagage van de band, vergeten een tas, maar die wordt snel gevonden, zien dat onze vlucht naar Kuala Lumpur later is dan verwacht, en we wachten, hangen, zitten en liggen. De groeps check-in verloopt voorspoedig: 23 paspoorten verzamelen, 23 mensen inchecken, 23 koffers wegen, 23 boardingpassen printen, 23 paspoorten + boardingpassen uitdelen, 23x airport tax betalen (we voelen ons miljonair met 3.300.000 IDR) en last-but-not-least de extra 3 koffers inchecken (2x techniek, 1x kostuums). Op naar KL!

Na een totale reistijd van 16 uur rijden we met een bus richting de stad en daar doemen de Petronas Towers voor ons op. Daar treden we morgen op. On-voor-stel-baar. Nu nog naar ons prachtige hotel en  lekker naar bed. Maar.....het inchecken wordt een grote puzzle. Alle kamers zijn verkeerd geboekt: de roominglist is in de war gebracht, geen enkele combinatie van kamergenoten klopt. Maar een probleem is meestal een uitdaging en een voortvarende artistiek directeur lost de puzzle op, maar toch: 1,5 uur later heeft iedereen zijn juiste kamer. Een paar mensen lopen nog snel een blokje om, maar de meesten vallen snel in slaap.